برای ندا - سی اُم خرداد

دست هم را گرفتیم
بند کفش هامان را محکم گره زدیم
سبک بار ، راه ِ خیابان پیش گرفتیم
همه بودیم و همه نبودیم
کم بودیم و زیاد بودیم
...
روزی که در تاریخ ثبت شد :
"خیابان مال ِ مردم بود ."

حالا دو سال گذشته
می روم امیرآباد
از کنار قتل گاه ات می گذرم
به برادرم می گویم:"دو سال ِ پیش چنین روزی!"
بغض ام می ترکد

برادرم می گوید:"بی خیال!"

آری ! بی خیال !
دیگر خیالی نیست ! دیگر رویایی نیست
تیر خورده ست به گلوی رویاهامان
به سرشان
به پاهاشان
کتف شان

بی خیال ترین ایم ما ! بی رویاترین ها !


امیرآباد ، حتا دریغ از یک سرباز
حتا دیگر ترسی نیست ؛ از مایی که خیابان را داشتیم


دو سال پیش ، امروز :
"خیابان مال ِ ما بود."

توسکا

پ.ن

تنها کشته آن شنبه خونین ندا نبود

سجاد قائد رحمتی- نادر ناصری- میترا لطفی- مجتبی کاکاوند- مهدی فلاح- مریم مهرآذین- تینا سودی- معزز- بابک سپهر
یعقوب بروایه-ابراهیم درویش خضری-پویا مقصود بیگی-محمدرضا مقصودلو-سعید اسماعیلی خان ببین-کاوه سبزعلی‌پو...ر-مسعود هاشم‌زاده-فاطمه سمسارپور-
سعید عباسی‌فر گلچی-اشکان سهرابی-عباس دیسناد-پریسا کلی-ایمان هاشمی-سید رضا طباطبایی-واحد اکبری-محسن حدادی-میلاد یزدان‌پناه-حامد بشارتی
علی فتحعلیان-حمید حسین‌بیک عراقی-ابوالفضل عبدالهی-سالار قربانی پارام-سالار طهماسبی-بهمن جنابی-محمدحسین فیض-مریم سودبر اتباتان و ندا آقاسلطان

آزادی

دل ام لک زده است
برای چیزی که تا به حال تجربه اش نکرده ام


پیرهن ِ کوتاه ِ گُل دار ِ چین چینی ای می پوشم
...به تو می گویم :" برویم پاتوق؟"
می گویی:"برویم!"

در خیابان های طهران مان قدم می زنیم

خودم را ، موهایم را و دامن ام را می سپارم به باد

و

دست هایم را به دست های تو

و وقتی می رسیم

پاهایمان را به آب

دل ام لک زده ست برای عریانی

.

.

توسکا

بیست و هفت خرداد نود

یک بامداد

دیالوگ

داریم از حروف ، صداها ، هجاها ، کلمات و جمله ها بی نیاز می شویم

نگاه ت می کنم
نگاه ام می کنی

لمس ت می کنم
لمس ام می کنی

،


و دیالوگ شکل می گیرد
.
.
.
توسکا
24
خرداد
90


در کافه مِرچ

قسم

به گندم و برکت
به نبات وشیرینی
به ماه-هر چند کوچک- و رخشنده گی
به خورشید و آفتاب و نور

قسم به "تی تی سا"‏

قسم به زنده گی
.
.
.
کسی سعی نکنه این ُ بفهمه
.

توسکا

گاهی چیز ِ زیادی لازم نیست !

گاهی چیز ِ زیادی لازم نیست !


می تواند تنها نقطه ی اتصال ، سر انگشتان ِ سرد شست ِ پاهامان باشد ؛ زیر ِ میز ، دور از چشمان ِ پرسش گر ِ دیگران !

و یا نهایتن کوکی شُل به نگاه هامان !


گاهی چیز ِ زیادی لازم نیست !
.
.
.
توسکا
22
خرداد
90

ما دیوانه ایم

اردی بهشت ، خیابان بود
راه رفتیم
و رسالت و حومه را به آواز کشیدیم
و مردم گمان کردند که ما دیوانه ایم

...و اما خرداد ؛
خرداد هم خیابان است

راه خاهیم رفت
و ولی عصر را به فریاد خاهیم کشید
و مردم مطمئن خاهند شد که ما دیوانه ایم
.
.
.
توتوی بی قرار ِ خرداد نود

کسی مثل هیچ کس

یعنی کسی جز تو هست
که بتواند از ویرگول های جملات ام ، ته و توی دل ام را در آورد؟

کسی جز تو
که سنگینی نگاه اش این قدر سبک باشد که چشمان ام را باز نکند؟

کسی که ،مثل ِ تو ، مثل ِ هیچ کس نباشد !

دارم به "نیمه ی پیدا شده" معتقد می شوم
.
.
.
توتو
که سه شنبه هفده خرداد شهزاده ی سرزمین ابدیت ات شد

می آیی

می آیی
و بو می دهی

تن ات بوی دریا
دهان ات بوی دل تنگی
دل ات بوی غربت
صدایت بوی غروب
و
لهجه ات بوی جنوب


ببوس مرا بوگندو
.
.
.
توسکا
دوشنبه
22.01.1389

زنده گی

زنده گی را با همه ی وسعت اش می توان در چند کلمه خلاصه کرد ؛

می توان زنده گی را در خس خس ِ آمدن و رفتن ِ هر نفس ات روی گلویم ؛

می توان زنده گی را در پیچش هر دسته موی افشان شده ات روی شانه ام ؛

می توان زنده گی را در حلقه ی بی تاب ِ توی چشمان خمارت ؛

می توان زنده گی را در ریتم منظم ِ بالا و پایین رفتن ِ سرم روی سینه ات ؛

می توان زنده گی را در تمنای لب های پر آتش ات ؛

می توان حتا زنده گی را در یک کلمه ، "تو" ، خلاصه کرد
.
.
.
توسکا
جمعه نوزده اُم فروردین نود
تهران
8:59'
وقتی یک ساعت و نیم نگاه ت کردم و سیر نشدم

مسافر

من فردا مسافرم
امروز هم مسافرم
دیروز هم مسافرم
مسافر بودن ِ من حال ست
ضد ِ حال است
.
.
.
توسکا

آدم و حوا

چه آدم ِ شادی ام من !
این جور نگاه ام مکن !
حالا مگر چه می شود یک بار من آدم باشم و تو حوا؟!
.
.
.
توسکا

سلام

چه قدر خوب است وقتی آدم کلاهی به سر می گذارد فقط برای این که از سر برش دارد و دوباره به زنده گی سلام بگوید !
.
.
.
توسکا

چریک ِ من

چریک ِ من ؛
همه جا خاطره ای از تو را دارد
بوسه ای از تو
طعمی از تو
نگاهی از تو
بویی از تو
...

راست می گوید ارنستو
که؛

"اگر می خاهید به کسی بگویید دوست اش دارید،
در خیابانی بگویید که دیگر از آن عبور نمی کنید
کنار درختی بگویید که دیگر از کنارش نمی گذرید
روی نیمکتی بگویید که دیگر روی آن نخاهید نشست
در کافه ای بگویید که دیگر به آن جا نخاهید رفت،
وگرنه:
دهان تان سرویس خاهد شد !"
.
.
.
توسکا

Dilemma

He - Who is the battler- pours me another shot
You - who is the Lover - another deep look
and she - who is the " I don't know" - Don't knows what !!!!
...
NOW in the middle of the night : YOU call ME to remind "the stupid me" , how much you love me !

معامله

باشد ! قبول !
چشم در برابر ِ چشم و دندان در مقابل ِ دندان !
اما دل در برابر ِ دل ؟


نه ! این یکی معامله بردار نیست
.
.
.
توسکا

مسئله

چشمان ام را می بندم ، تو آن جایی
چشمان ام را باز می کنم ، تو آن جایی
مسئله اصلن چشمان ِ من نیست
"تو"یی !
.
.
.
توسکا